Έφυγε εδώ και λίγες μέρες, πλήρης ημερών, σε ηλικία 104 χρονών, ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Γεώργιος Αριστ. Σερπάνος. Ήταν ο μοναδικός βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου που κατάγονταν από τα Παρακαμπύλια και συγκεκριμένα από τον Άγιο Βλάση.Ο Γεώργιος Σερπάνος, γεννήθηκε το 1907 στο χωριό Άγιος Βλάσιος Τριχωνίδας αλλά οι δύσκολες συνθήκες της ζωής τον φέρανε νωρίς στο Αγρίνιο όπου ολοκλήρωσε και τις γυμνασιακές του σπουδές. Ως φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργαζόταν ταυτόχρονα, ενώ εκλέχθηκε και Πρόεδρος της Ελεύθερης Φοιτητικής Νεολαίας του Ελευθερίου Βενιζέλου, αποκτώντας έτσι την πρώτη του επαφή με τα κοινά και εγκαινιάζοντας την πολύχρονη πολιτική του διαδρομή. Την πορεία του αυτή, ανέστειλε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, όπου διακρίθηκε, ως έφεδρος Αξιωματικός, στο Αλβανικό Μέτωπο, στην Εθνική Αντίσταση αλλά και στη Μέση Ανατολή. Αγώνες για τους οποίους τιμήθηκε άλλωστε από την Ελληνική και Βρετανική Κυβέρνηση, το Δήμο Αθηναίων και άλλους φορείς. Η πολυκύμαντη και διακριτική συνάμα ζωή του, ταυτίστηκε πλέον με την πολιτική, άμα την επιστροφή του στην Ελλάδα με τον Γεώργιο Παπανδρέου και την πρώτη Μεταπολεμική Κυβέρνηση. Η συμπόρευσή του με τον Γέρο της Δημοκρατίας και τη Δημοκρατική Παράταξη ευρύτερα, υπήρξε από τότε αδιάλειπτη και συνεχής.
Εξελέγη δύο φορές Βουλευτής, το 1950 και το 1964. Η πορεία του αυτή, κορυφώθηκε την ταραγμένη περίοδο της αποστασίας, όπου στήριξε μέχρι τέλους την νόμιμη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, υπακούοντας μόνο στη συνείδησή του και στις δημοκρατικές του αρχές. Η επταετής δικτατορία ανέστειλε τη δράση του, οδηγώντας τον στην εξορία, δεν έκαμψε όμως τη δίψα του για δημοκρατική αλλαγή.
Έτσι το 1974, τον βρίσκει ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου πια, συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο, στην προώθηση του οράματος της αλλαγής. Εξελέγη τρεις φορές Βουλευτής ΠΑΣΟΚ, το 1977, το 1981 και το 1985.
Εξελέγη δύο φορές Βουλευτής, το 1950 και το 1964. Η πορεία του αυτή, κορυφώθηκε την ταραγμένη περίοδο της αποστασίας, όπου στήριξε μέχρι τέλους την νόμιμη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, υπακούοντας μόνο στη συνείδησή του και στις δημοκρατικές του αρχές. Η επταετής δικτατορία ανέστειλε τη δράση του, οδηγώντας τον στην εξορία, δεν έκαμψε όμως τη δίψα του για δημοκρατική αλλαγή.
Έτσι το 1974, τον βρίσκει ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου πια, συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο, στην προώθηση του οράματος της αλλαγής. Εξελέγη τρεις φορές Βουλευτής ΠΑΣΟΚ, το 1977, το 1981 και το 1985.
Χαρακτηριστικά ο Γιάννης Βαινάς ανέφερε για αυτόν στον επικήδειο του:
Πρώτο του μέλημα υπήρξε πάντα ο άνθρωπος και η πρόοδός του, ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων και κομματικής τοποθέτησης. Η θέση αυτή μπορεί να φαντάζει αυτονόητη και λογική σήμερα, όμως για την εποχή του, μία εποχή που σημαδεύτηκε από ανέχεια, εμφύλιο σπαραγμό και βαθύ ιδεολογικό και κατ’ επέκταση κομματικό διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, η στάση αυτή απαιτούσε αρετή και θάρρος ψυχής, που πανθομολογουμένως διέθετε ο Γεώργιος Σερπάνος. Θυμάμαι το Γεώργιο Σερπάνο, απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Όταν στις περιοδείες του στη δεκαετία του 50 – δύσκολες εποχές και δύσκολες μετακινήσεις – κατέληγε στο πατρικό μου σπίτι, ανάμεσα στον πατέρα και τους άλλους φίλους του, έλεγε τα σχέδιά του, τους στόχους του για τους αγωνιστές-καπνοκαλλιεργητές, τί σκέπτεται ο Γεώργιος Παπανδρέου, και πόσο αποφασισμένος ήταν ο ίδιος να στηρίξει τα δίκαια των αγροτών και του καπνού. Χτυπούσε τη γροθιά του στο τραπέζι για να υπογραμμίσει τί απάντησε στον τάδε Γενικό Γραμματέα ή στον τάδε Υπουργό Γεωργίας.
Ήταν αποφασισμένος να λυθεί το καπνικό, να πάρει τιμή ο καπνός, που ήταν το μοναδικό έσοδο των αγροτικών νοικοκυριών της Αιτωλοακαρνανίας. Πράγμα που πέτυχε. Το 1964 θεσπίστηκε τιμή ασφαλείας για τα καπνά. Με ποδαρόδρομο στην ορεινή Τριχωνίδα, από ρεματιά σε ραχούλα, για να χαιρετίσει τους φίλους του, στο άνυδρο Ξηρόμερο και στο Βάλτο, με τα πόδια ή πάνω στα τρακτέρ και στο καφενείο του χωριού, με την βροντώδη φωνή του, να καταθέτει απλά και κατανοητά το πρόγραμμα του Γέρου για τους αγρότες. Να θυμάται έναν-έναν τους χωριανούς, με τα μικρά τους ονόματα, και να απαριθμεί εκπληκτικά τα μέλη της οικογένειάς τους, να ρωτά για τον καθένα πώς έχει, και να τρέχει για κρεβάτι στα Νοσοκομεία για τους ταλαίπωρους, που ήταν – δυστυχώς – πολλοί. Πιστός στις αρχές του και αμετακίνητος. Πιστός στο Γεώργιο Παπανδρέου και στη συνέχεια πιστός στον Ανδρέα Παπανδρέου, και πάνω απ’ όλα έντιμος πολιτικός, ο τελευταίος της παλιάς γενιάς και της παλιάς φρουράς, με ήθος, μαχητικότητα και σεμνότητα. Η σύζυγός του Ελένη – από την Κωνσταντινούπολη – παρακολούθησε την πολιτική του σταδιοδρομία διακριτικά και συνετά. Στη μνήμη της άλλωστε, ο Γεώργιος Σερπάνος είχε προσφέρει μεγάλη δωρεά για την αποπεράτωση του Θριάσιου Νοσοκομείου.
Ήταν αποφασισμένος να λυθεί το καπνικό, να πάρει τιμή ο καπνός, που ήταν το μοναδικό έσοδο των αγροτικών νοικοκυριών της Αιτωλοακαρνανίας. Πράγμα που πέτυχε. Το 1964 θεσπίστηκε τιμή ασφαλείας για τα καπνά. Με ποδαρόδρομο στην ορεινή Τριχωνίδα, από ρεματιά σε ραχούλα, για να χαιρετίσει τους φίλους του, στο άνυδρο Ξηρόμερο και στο Βάλτο, με τα πόδια ή πάνω στα τρακτέρ και στο καφενείο του χωριού, με την βροντώδη φωνή του, να καταθέτει απλά και κατανοητά το πρόγραμμα του Γέρου για τους αγρότες. Να θυμάται έναν-έναν τους χωριανούς, με τα μικρά τους ονόματα, και να απαριθμεί εκπληκτικά τα μέλη της οικογένειάς τους, να ρωτά για τον καθένα πώς έχει, και να τρέχει για κρεβάτι στα Νοσοκομεία για τους ταλαίπωρους, που ήταν – δυστυχώς – πολλοί. Πιστός στις αρχές του και αμετακίνητος. Πιστός στο Γεώργιο Παπανδρέου και στη συνέχεια πιστός στον Ανδρέα Παπανδρέου, και πάνω απ’ όλα έντιμος πολιτικός, ο τελευταίος της παλιάς γενιάς και της παλιάς φρουράς, με ήθος, μαχητικότητα και σεμνότητα. Η σύζυγός του Ελένη – από την Κωνσταντινούπολη – παρακολούθησε την πολιτική του σταδιοδρομία διακριτικά και συνετά. Στη μνήμη της άλλωστε, ο Γεώργιος Σερπάνος είχε προσφέρει μεγάλη δωρεά για την αποπεράτωση του Θριάσιου Νοσοκομείου.
Πηγή: http://www.29dytika.gr/
Φωτογραφία: http://www.panaitoliki.gr/
1 σχόλιο:
ο θεος να σχωρεσει τον μπαρπα γιωργο...ποιος ξερει μετα απο ποσα χρονια θα δουμε βουλευτη απο τον τοπο μας...
Δημοσίευση σχολίου